Re: portugal en bici

Posted by: perroloco

Re: portugal en bici - 06/17/06 10:14 AM

Vamos a ver,

La forma que tengo de preparar mis viajes es la siguiente:

- ¿A dónde quiero ir?
- A grandes rasgos ¿por dónde voy a hacerlo?
- ¿Cuánto tiempo va a llevarme?

Cualquier hijo de vecino puede darles respuesta con un mapa de carreteras delante, y del resto de información (lugares buenos para dormir, sitios de interés, bonitas playas, los peores sitios para comer, tráfico, estado de la ruta, precios de billetes para un ferry, ¿cuántos pesos me da por un dólar? ... ) me voy enterando sobre la marcha hablando/conviviendo con la gente de los lugares por los que paso y con otros cicloviajeros que encuentro y por encima de todo ello, experimentándolo, probando, equivocándome a veces y acertando otras.

Es cierto, a veces, según de qué países, es más complicado encontrar de primera mano un buen mapa dónde resolver las cuestiones básicas. En ese caso busco literatura sobre la ruta en cuestión, (preferentemente por las librerías, sino en internet) y las dudas que sobrevivan las consulto por algún foro.

¿Es la mejor forma de preparar un viaje?. Es la que más me gusta, quizás para otros no valga. Dejo un gran espacio para la imaginación, la improvisación, la incertidumbre, el NO SABER. Me gusta salir de casa conociendo poco más que lo mínimo (lo mínimo es cuanto tiempo voy a estar fuera).

¿Prefieres descubrir tú el camino o que te lo de todo mascado?, ¿quieres crear tu propio viaje o experimentar el de otros?.
A mi me gustó el olor a pescado frito del pueblo de Nazaré o la costa de Ericeira, las chicas de Setúbal y me timaron en Olhao. Llegué el barrio de Belem a las tantas de la madrugada entre putas y yonkies pendencieros que me hicieron apretar el pedaleo con sendas pedradas, aunque al día siguiente tuve la compensación en forma de los deliciosos pasteis de nata y de cerveja.
¿Quieres saber datos concretos?, ¿cifras exactas?, ¿cuántos pinchazos he tenido?, ¿dónde puedes comprar fruta cada día?, ¿dónde te van a robar?.
Si lo quieres todo hecho, seguridad al 100%, te recomiendo contactes con alguna agencia de viajes.

Lo que para mi es bueno, no necesariamente lo será para ti. Y al revés también.

Te voy a contar una historia. Digamos que es un extracto sin terminar del diario del viaje por Portugal así que tendrás que disculpar que la traducción de las frases en portugués no sea la correcta.

Cuando llegué a Zambujeira do Mar, un típico pueblo de calles adoquinas y casas bajas pintadas de azul y blanco, pregunté si había forma de llegar a la playa de Carvahal, la siguiente hacia el sur, sin necesidad del rodeo de diez y nueve kilómetros por la nacional que proponía mi mapa.

“Si, e ademais e moi perto, dous kilómetros. – me dijo un hombre que pastoreaba unas cabras – Mais nao tes estrada, hay unha pista de piso batido,. Cuando chegues ao final daquela rua, frente a praia, colle todo a esquerda. Chegarás en 20 minutos”.

“¿Está ben o caminho pra a bicicleta” – le pregunté.

“Si, seguro. E unha pista muito boa, muito boa para a tua bicicleta” – respondió.

Escarmentado ya de otras ocasiones, al llegar a la playa señalada pregunté de nuevo por la dirección.
Esta vez a una señora que vendía churrasco y “frango” asado en una caravana desvencijada.

“Si, si, e perto – confirmó - Tudo dereito por alí mais.... e un caminho muito malo para a bicicleta, muitos baches...”.

“¡Rediós!, ¿en que quedamos?, ¿muito boa o muito mala?” – me pregunté encarando la cuesta polvorienta.

Minutos después, llegué a la conclusión de que ambos tenían razón.

Para un pastor, hombre de campo traqueteado y habituado al monte, aquella pista era magnífica, casi una autopista. Seguro que le gustaba pasearla con las manos en los bolsillo y una ramita seca colgando ladeada en la boca.

Mientras que para la mujer, que tenía recorrerla a diario manejando una caravana que se le caía a pedazos, llena de pedazos de carne, salchichas, pollos despiezados, de botes de ketchup y mostaza, botellas de refrescos, era poco menos que el infierno de los vendedores ambulantes.


Resumiendo, que la bicicleta es improvisación, incertidumbre, una caja que sale vacía para ir llenándola por el camino. Las certezas y el piñón fijo perjudican el equilibrio sobre las dos ruedas.
Para cualquier duda concreta, tenemos este foro y si necesitan de alojamiento, comida, descanso, hacer cualquier tipo de reparación o ayuda o tomar unas cervezas, también tienen mi casa abierta.

Desde el kamino, Roberto.


P.D.: En una cosa tienes razón Navorts, cada vez hay más viajeros en bici, y cicloturistas, y cicloviajeros.
Afortunadamente, la bicicleta está al alcance de cualquiera así que no te preocupes, por ello entiendo que entre nosotros ha de haber de todo...